Pojam visoke mode koji je napravio presedan u francuskoj modi krajem XVIII dolazi sa Marijom Antoanetom i njenom stilistkinjom Rose Bertin. Zahvaljujući ekstravagantnim haljinama i kostimima, Rose se istakla kao najznačajniji stilista i dizajner francuske aristokratije. Njene haljine su u dogovoru sa Marijom Antoanetom, krile i jednu malu tajnu, bile su toliko velike i pompezne da bi zasenile njenog supruga kada su zajedno na prestolu ili ceremonijama i ukazale na činjenicu da je Marija Antoaneta podjednako važna i bitna figura na francuskom dvoru. Istoričari tvrde da je cena jedne Bertine kreacije u proseku iznosila kao 20 godišnjih plata dvorskog poslužitelja.
Pojam gotovih artikla koje mi danas znamo kao ready to wear, tada nije postojao jer su krojačice u dogovoru sa svojim klijentima više pravile custome to wear kreacije. Iako je Pariz bio centar mode, jedan Englez je napravio prekretnicu custome to wear u XIX veku. Bio je to Charles Frederick Worth, lični kreator carice Eugenije, koji je otvorio svoj atelje House of Worth u Parizu.
Zahvaljujući svojim konekcijama sa francuskim dvorom Worth salon je postao mesto druženja socijalne elite i doneo promenu da krojačice više nisu odlazile u domove svojih kljenata nego su klijenti dolazili u salon. Worth je takođe bio i preteča modnih revija jer je prvi koristio žive manekene za predstavljanje svojih modela. Iako je na početku u svom ateljeu zapošljavao 50 krojačica u vreme njegove najveće slave imao je 1.200 zaposlenih.
Zahvaljujući svojim konekcijama sa francuskim dvorom Worth salon je postao mesto druženja socijalne elite i doneo promenu da krojačice više nisu odlazile u domove svojih kljenata nego su klijenti dolazili u salon. Worth je takođe bio i preteča modnih revija jer je prvi koristio žive manekene za predstavljanje svojih modela. Iako je na početku u svom ateljeu zapošljavao 50 krojačica u vreme njegove najveće slave imao je 1.200 zaposlenih.Worth-u žene duguju i veliku zahvalnost jer je on odbacio krinoline kao nepraktične komade koji sputavaju pokret žene. Prvo je pravio manje krinoline koje je smanjivao u obimu, da bi na kraju u potpunosti odbacio metalne konstrukcije i napravio haljine ravnoj kroja bez preterano naglašenog struka koja je kasnije postala poznata u svetu mode kao princess line.
Worth i njegov dizajn su ostali popularni i tokom Belle Epoque, sve dok Paul Poiret u prvoj dekati XX veka nije oslobodio žensku liniju i dizajn čuvenih korseta koji su činili da žensko telo ima oblik S linije sa naglašenim grudima i zadnjicom. Poiret je napravio revolucionarni iskorak je još od vremena renesanse žene su bile u stegama korseta.Poiret je bio očaran Orijentalizmom, pogotovu nakon nastupa ruskih baletana sa predstavom Šeherezada u Parizu, koja je postala njegova opsesija i inspiracija. Njegovi krojači su pretvarali francuske dame u sultane sa kaftanima, svilenim palazzo pantalonama i turbanima jarkih boja, sa motivima Dalekog Istoka i živopisnim kimonima. Ovo je bio prvi put u istoriji mode da francuskoj eliti nije bila potrebna pomoć poslužitelja da bi se obukle, već su vrlo rado same uživale u svom sređivanju.
Ipak moda se drastično promenila tokom Prvog svetskog rata, monohromantski komadi u tamnim bojama zamenili su vesele i razigrade komade, jer su žene sada više bile orijentisane na rad, zbrinjavanje ranjenika itd. I same suknje su doživele velike promene uski modeli do poda zamenjeni su širim suknjama dužina iznad članka, da bi pred sam kraj rata postale popularne suknje do polovine lista.
Period između dva rata smatra se zlatnim periodom francuske mode i periodom radikalnih promena na svetskoj modnoj sceni. Kratke bob frizure, umesto komplikovanih pletenica, duge haljine su zamenile pinaforesi duzine iznad kolega. Žene su počele da nose pantalone i da sve više usvajaju garçonne ili flapper siluete bez naglašenog struka, grudi itd.
Popularni šešir cloche koji je promovisala čuvena Coco Chanel ostao je kao jedan od glavnih simbola te ere. Coco je promovisala žensku slobodu pokreta, malu crnu haljinu, bobo frizure i upotrebu trikotažnog tkanja sa prepoznatljivim mornarskim prugama.
Pored Coco Chanel, diverzitet u svetsku modu uneo je 20tih godina prošlog veka i Jeanne Lanvin, on je koristio floralne motive, ručni vez. Lavin je jedna od prvih modnih kuća koja je zauzela globalan pristup modi i pored mode za žene, uključio i modu za muškarce, aksesoare, linije donjeg rublja pa čak i kućnu dekoraciju.
Kako su francuski dizajneri bili više usmereni na odevne predmete, tako su 20tih i 30tih godina italijanski dizajneri i majstori bili usmereni na izradu obuće i tašni. Jedan od italijanskih pionira luksuzne obuće za dame bio je Salvatore Ferragamo koji je postao poznat po cipelama za dame u dva tona i potpeticom visine 5 cm.
Više o periodu mode i najznačajnijim dizajnerima nakon Velike Depresije do 90tih godina prošlog veka saznajte u sledećem članku koji vas čeka 18.08 na ovom istom mestu.
